1. 1. – The law concerning Access to information Held by Administrative organs, japan, available at: http: // freedominfo. Org/ countries/ Japan. htm ↑

1. 1. – انصاری، باقر، آزادی اطلاعات، پیشین، صص ۱۹۷-۱۹۸٫ ↑

1. 1. – Bulgarian constitution, available at: http: // freedominfo. Org/ countries/ bulgaria. Htm. ↑

1. 1. – حجرات/۱۲٫ ↑

1. 1. – کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ص ۳۵۴٫ ↑

1. 1. – کلینی، همان، ج ۲، ص ۳۵۵٫ ↑

1. 1. – فیض الاسلام، علی نقی، همان، ص ۹۹۷٫ ↑

1. 1. – نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج ۱۳، ص ۲۹۸٫ ↑

1. 1. – انصاری، باقر، آزادی اطلاعات، پیشین، صص ۲۵۲-۲۵۳٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۲۵۴٫ ↑

1. 1. – South Africa: state of Access to information, available at: http: // freedom info. org/ contries/ south – africa. Htm. Also see: http: // freedominfo. Org/ documently global. Survey 2006. Pdf. ↑

1. 1. – همان، ص ۲۵۶٫ ↑

1. 1. – اصل ۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یاحقوق عمومی باشد، تفصیل آن را قانون معین می‌کند. ↑

   

1. 1. – اصول ۴، ۹۱، ۹۶، ۲۷، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ↑

1. 1. – محقق داماد، سیدمصطفی، قواعد فقه (بخش مدنی) ، ص ۱۸٫ ↑

1. 1. – اصل هشتم قانون اساسی:«در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ایی است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت یه مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانونمعین می‌کند.«و المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیا بعض یأمرون بالعروف و ینهون عن المنکر». ↑

1. 1. – جعفری لنگرودی، محمدجعفر، ترمینولوژی حقوق، ص ۶۵۵٫ ↑

1. 1. – اصل ۲۴ قانون اساسی. ↑

1. 1. – اصل چهل قانون اساسی:«هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله ی اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد». ↑

1. 1. – جعفری لنگرودی، محمدجعفر، همان، ص ۲۳۸٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۷۱۷ ↑

1. 1. – جعفری لنگرودی، محمدجعفر، روش تحقیق در علم حقوق، ص ۵۸٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان، ناصر، مقدمه علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران، ص ۱۶۰٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی: قواعد عمومی قراردادها، جلد اول، ص ۱۶۴٫ ↑

1. 1. – عرفان منش، محمدامین، پیشین، ص ۵۰٫ ↑

1. 1. – انصاری، باقر، حقوق ارتباط جمعی، پیشین، ص ۵۰٫ ↑

1. 1. – معتمدنژاد، کاظم، حقوق ارتباطات، دین و رسانه، سال ۱۳۸۸ ش، شماره ۱۷، ص ۱۱۴٫ ↑

1. 1. – جم و دیگران، آئین تصمیم گیری در حقوق ادارای، ص ۷۰۳٫ ↑

1. 1. – همان. ↑

1. 1. – جم ودیگران، همان، ص ۷۰۴٫ ↑

1. 1. – کمالی، محمدهاشم، آزادی بیان در اسلام، ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی، ص ۶۲٫ ↑

1. 1. – انصاری، باقر، حقوق ارتباط جمعی، پیشین، ص ۱۳٫ ↑

1. 1. – نمک دوست تهرانی، حسن، مطالعه حق دسترسی آزاد به اطلاعات و نقش آن در پیشبرد دموکراسی، رساله دکترای علوم ارتباطات، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۸۲ ش، ص ۶۵۰٫ ↑

1. 1. – ویژه، محمدرضا، طاهری، آزاده سادات، تحلیلی بر قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در پرتوی اصول کلی حاکم بر دسترسی به اطلاعات، ‌فصل‌نامه پژوهش حقوق، زمستان ۱۳۹۰، شماره ۳۵، ص۲۴۳٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۲۴۴٫ ↑

1. 1. – جم، فرهاد و دیگران، پیشین، ص ۷۰۳٫ ↑

1. 1. – همان، ۱۴۸٫ ↑

1. 1. – همان، ص۱۵۱٫ ↑

1. 1. .. حیدری، مهدی، بررسی تطبیقی آزادی اطلاعات در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران و نظام های حقوقی غربی، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته علوم ارتیاطات، دانشکده صدا و سیمای قم، ۱۳۹۲ش ↑

1. 1. – انصاری، باقر، آزادی اطلاعات، پیشین، ص ۸۴٫ ↑

1. 1. – همان. ↑

1. 1. – جم ودیگران، پیشین ص۷۱۰ ↑

1. 1. – نمک دوست تهرانی، حسن، حق دسترسی به اطلاعات: ‌بنیان‌ها، روند جهانی و جایگاه ایران، ‌فصل‌نامه رسانه، ۱۳۸۲ ش، شماره اول، صص ۵۶-۵۷٫ ↑

1. 1. – همان، صص ۵۸-۵۹٫ ↑

1. 1. – بورگنسون، فرانک، حقوق بشر در جامعه جهانی اطلاعات، (بهرام مستقیمی مترجم) ، قم انتشارات آئین احمد، ۱۳۸۶، ص۱۲۰٫ ↑

1. 1. – انصاری، باقر، مفهوم مبانی ولوازم آزادی اطلاعات، پیشین، ص ۱۵۲٫ ↑

1. 1. – معتمدنژاد، کاظم، حقوق ارتباطات، پیشین، ص ۱۶۶٫ ↑

1. 1. . علی نژاد، حبیب، نظام جامع رسانه ایی؛ ضرورتی انکار ناپذیر، بازیابی ۲ خرداد ۱۳۹۳ از مرکز مطالعات و توسعه رسانه ها http: //www. magiran. com/article. asp?AID=5024 ↑

1. 1. . انصاری، باقر، حقوق ارتباطات جمعی، پیشین، ص۶۳٫ ↑

1. 1. . همان، ص۶۴ ↑

1. 1. . همان، ص ۶۴٫ ↑

1. 1. . همان ↑

1. 1. . انصاری، باقر، آزادی اطلاعات، پیشین، ص ۷۶٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۷۸٫ ↑

1. 1. . ویژه، محمدرضا و طاهری، آزاده سادات، پیشین، ص ۲۴۴٫ ↑

1. 1. . همان، صص۲۴۶-۲۴۵٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۲۴۶٫ ↑

1. 1. . دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین، آشنایی با قانون شفاف سازی اطلاعات عمومی جمهوری اندونزی، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، کد موضوعی: ۲۸۰، شماره مسلسل: ۹۶۰۶، فروردین ماه ۱۳۸۸٫ ↑

1. 1. . انصاری، باقر، آزادی اطلاعات، پیشین، ص ۸۰٫ ↑

1. 1. . همان، ص۸۲٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۲۴۸٫ ↑

1. 1. . انصاری، ‌باقر، بررسی و نقد لایحه‌ی آزادی اطلاعات، ‌فصل‌نامه اطلاع رسانی حقوقی، ۱۳۷۸ ش، ش۱۳، ص۲۱۸٫ ↑

1. 1. . ویژه، محمدرضا و طاهری، آزاده سادات، پیشین، ص۲۵۰٫ ↑

1. 1. . نمک دوست، تهرانی، حسن، آزادی اطلاعات و حق دسترسی در کشورهای آسیای مرکزی و غربی، دومین سمینار میان منطقه‌ای کشورهای آسیای مرکزی – غربی و جامعه‌ اطلاعاتی، تهران، ۱۲ و ۱۱ شهریور، ۱۳۸۲ ش. ↑

1. 1. . ویژه، محمدرضا و طاهری، آزاده سادات، پیشین، ص۲۵۲٫ ↑

1. 1. . انصاری، باقر، نقد و بررسی لایحه‌ی آزادی اطلاعات، پیشین، ص۲۰۷٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۲۰۷٫ ↑

1. 1. . ویژه، محمدرضا و طاهری، آزاده سادات، پیشین، ص ۲۵۴٫ ↑

1. 1. . انصاری، باقر، ‌آزادی اطلاعات، پیشین، صص۴۱-۴۰ ↑

1. 1. . ویژه، محمدرضا و طاهری، آزاده سادات، پیشین، ص ۲۵۹ ↑

1. 1. همان، ص ۲۶۰ ↑

1. 1. . انصاری، باقر، آزادی اطلاعات. پیشین. ص ۱۴۹ ↑

1. 1. . همان، ص ۲۶۱٫ ↑

1. 1. . همان، صص ۲۶۳-۲۶۲ ↑

1. 1. . همان، ص ۲۶۲ ↑

1. 1. . همان. ص ۲۶۳٫ ↑