۲-۸-۳- نمایشگاه اختصاصی:[۸]
این نمایشگاههابه طور معمول محصولات، تولیدات و توانمندیهای بخش های صنعتی و خدماتی یک کشور را در کشوری دیگر به نمایش می گذارد. قطعا برگزاری چنین نمایشگاههایی با بررسی کلیه جوانب مربوط از جمله: بازار کشور مورد نظر، مقررات گمرگی، تجاری و اقتصادی آن کشور و نیز روابط دو جانبه سیاسی و اقتصادی، برنامه ریزی و برپا میگردد. مشارکتکنندگان نیز با بررسی شرایط اقتصادی و جاذبههای تجاری کشور مورد نظر در ارتباط با کالاها و خدمات خود نسبت به برنامه ریزی و مشارکت در آن اقدام مینمایند. نمایشگاه اختصاصی کالاها و محصولات بخشهای صنعتی، خدماتی کشورمان در کشور عربستان صعودی یا نمایشگاه اختصاصی کشور امارت متحده عربی در تهران از جمله این نمایشگاه ها به شمار میآیند. (وظیفه دوست، حسین، ولی بیگی، حسن، حقیقت دوست، غلامرضا، آثار برپایی نمایشگاههای تجاری بین‌المللی بر توسعه صادرات غیر نفتی ایران، آذر و دی ۱۳۸۶، شماره ۲۶، ص۱۸)
۲-۸-۴- نمایشگاههای اکسپو:[۹]
این نمایشگاهها که بیشتر جنبه نمایشی دارد و در سطح جهانی برگزار میگردد غالبا دارای طبیعتی کمتر تجاری است و از بعد بازرگانی یا کاملا خنثی هستند و یا ضعیف عمل می‌کنند.(دیانی،۱۳۷۲،ص۱۵) ولی به اهداف انسانی و اجتماعی توجه بیشتری دارد. به طور معمول مدت زمان برپایی این نمایشگاهها از ۳ هفته تا ۶ ماه ادامه مییابد. برگزاری این نمایشگاهها می تواند زمینه های توسعه ارتباطات انسانی، اجتماعی، توریسم، تکنولوژیک، تجاری و بین‌المللی را فراهم آورد. از میان این نمایشگاهها، نمایشگاهی که در سال ۱۹۸۵ با موضوع انسان، محیط زیست و مسکن در ژاپن و هم چنین نمایشگاهی که در سال ۱۹۸۶ در ارتباط با وسایل حمل و نقل در استرالیا و نمایشگاهی که در سال ۱۹۸۷ در خصوص زندگی سنتی در کانادا و نمایشگاهی که در سال ۲۰۰۰ در هانوو آلمان برگزار شد از مشهورترین نمایشگاهها از این نوع بوده اند. (علی اکبر بابایی، فرانک جواهر دشتی، سیما هاشمی، نمایشگاه یک رسانه است ، مجله بررسی های بازرگانی، آبان ۱۳۷۳، شماره ۴۷،ص۳۷). در کشور ما تاکنون نمایشگاهی با معیارهای اکسپوهای جهانی برگزار نگردیده است
۲-۸-۵- نمایشگاه عرضه مستقیم کالا:[۱۰]
این نوع نمایشگاه در سطح دنیا تقریبا از زمره نمایشگاه ها خارج شده است.(دیانی،۱۳۷۲،ص۱۱) البته در کشور ما اخیراً برای جبران رسایی توزیع مورد توجه قرار گرفته است. این نمایشگاهها بیشتر به جشنوارههای فروش و یا نوعی از بازار موقت شباهت دارند و در شرایط یا موقعیتهای خاص و برای وجود آوردن زمبنهای به منظور حمایت از مصرف کنندگان از طریق کاهش نقش واسطهها در سیستم توزیع بر پا میگردند. این نمایشگاهها به دلیل ارائه کالاها با قیمتهای کمتربه طور معمول با ازدحام بازدیدکنندگان مواجه میگردند. از آنجا که بازدیدکنندگان صرفا به منظور تامین مایحتاج خود در این نمایشگاهها حضور مییابند بحث مذاکرات تجاری به منظور مبادلات و همکاری های آتی در این نمایشگاهها یا اصلا منتفی است و یا بسیار کمرنگ است. لذا برپایی چنین نمایشگاههایی از دیدگاه تخصصی صنعت نمایشگاهی از اهمیت کمتری نسبت سایر انواع نمایشگاهها برخوردار است. (وظیفه دوست، حسین، ولی بیگی، حسن، حقیقت دوست، غلامرضا، آثار برپایی نمایشگاههای تجاری بین‌المللی بر توسعه صادرات غیر نفتی ایران، آذر و دی ۱۳۸۶، شماره ۲۶، ص۱۸)
۲-۸-۶- نمایشگاههای مجازی:[۱۱]
علاوه بر طبقه بندی پنچ گانه فوق در خصوص انواع نمایشگاهها، نمایشگاههای موسوم به نمایشگاههای مجازی شکل گرفته‌اند. این نمایشگاهها با بهره گرفتن از امکانات شبکه جهانی اینترنت و بر روی صفحات رایانه شکل گرفته و قابل بازدید میباشند. بازدیدکنندگان می توانند از طریق بازدید محصولات و خدمات ارائه شده توسط محصولات شرکت کنندگان و بررسی مشخصات ذکر شده جهت دریافت اطلاعات جامع تر و یا انجام مذاکرات با شرکتکننده مربوطه تماس برقرار نمایند. لیکن امروزه کماکان نمایشگاههایی که امکان بررسی و مذاکرات رو در رو را فراهم می آورند مورد توجه تجارو صنعتگران قرار دارد.(علوی،۱۳۸۳).
۲-۹- مراحل شرکت در نمایشگاه
الف)جمع آوری اطلاعات:
شرکتهایی که حضور در نمایشگاه را در برنامه ریزی خود جای داده اند از طریق جمع آوری اطلاعات در پی یافتن مناسبترین نمایشگاه میباشند. اطلاعات مربوط به هر نمایشگاهی از طریق بروشور، کاتالوگ، گزارش و کتابچههایی که آن نمایشگاه منتشر می کند قابل جمع آوری است. گاهی اتاقهای بازرگانی کشورها می توانند در مورد تقویم نمایشگاهی کشورشان اطلاعات مفیدی در اختیار مراجعهکنندگان قرار دهند. مؤسسات اطلاعرسانی بخش خصوصی، تقویم نمایشگاهی کشورها و کتاب بزرگ M&A نیز منابع اطلاعاتی خوبی جهت آگاه یافتن از انواع نمایشگاهها و زمان برگزاری آن ها میباشند. (فرانک جواهر دشتی، سیما هاشمی،علی اکبر بابایی، نمایشگاه یک رسانه است، ۱۳۷۳،شماره۴۷) اطلاعاتی که شرکت کنندگان در پی آنند عبارتند از: کاتالوگ نمایشگاه، فهرستی از محدوده کالاهایی که به نمایش گذاشته خواهد شد، نتایج نظرسنجی از شرکت کنندگان و بازدیدکنندگان، تجزیه و تحلیل بازارهای تحت تاثیر آن نمایشگاه. در بسیاری از نمایشگاه ها پرسشنامهای بین بازدیدکنندگان و شرکت کنندگان توزیع می شود که در نهایت تلخیص به صورت جداول و اشکال آماری چاپ شده و انتشار مییابد. علاوه بر این، اطلاعات دیگر نیز وجود دارد که تهیه آن ها شناخت عمیقتری از نمایشگاه در اختیار شرکت می گذارد مانند، موفقیت کلی نمایشگاه از دید کارشناسان و منتقدین، میزان فروش مستقیم و حجم قراردادهای منعقد ، ارتباطات تجاری جدید، تعداد بازدیدکنندگان خارجی و مقایسه با نمایشگاه های قبلی. .(سرمد سعیدی، سهیل؛ گیوریان، حسن، کاربرد نمایشگاه در بازاریابی محصولات، ۱۳۷۹، ص۳۶) شرکتهایی که قبل از حضور در نمایشگاه مبادرت به جمع آوری اطلاعات می‌کنند، قادرند گامهایی موثرتری در راه نیل به اهداف خود بردارند.
ب) تصمیم در مورد شرکت در نمایشگاه
ج) تصمیم در مورد شکل مشارکت: شرکت در نمایشگاهها به دو صورت انفرادی و مشارکتی انجام می‌گیرد. در روش اول سازمان به صورت مستقل در نمایشگاه شرکت کرده و از قدرت مانور بیشتری برخوردار خواهد بود. در روش دوم شرکت کوچکتر به عنوان، زیر مجموعه، خود را زیر چتر شرکت بزرگتری قرار میدهد.
د) درخواست مشارکت در نمایشگاه
ه) بودجه بندی
