هدف کلی
شناخت رابطه بین میزان نگهداری دارایی‌های نقدی و انعطاف پذیری مالی
اهداف فرعی
۱- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و ظرفیت بدهی مثبت
۲- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و ظرفیت بدهی منفی
۳- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و جریانات نقدی مثبت
۴- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و جریانات نقدی منفی
۵- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و خالص سرمایه درگردش
۶- شناخت رابطه بین میزان نگهداری وجه نقد و فرصت های رشد شرکت
۱-۵ فرضیه‌‌های پژوهش
-
- بین میزان وجه نقد نگهداری شده و ظرفیت بدهی شرکت رابطه مثبت و معنا‌‌دار وجود دارد
- بین میزان وجه نقد نگهداری شده و جریانات نقدی شرکت رابطه مثبت و معنا‌‌دار وجود دارد
۳- بین میزان وجه نقد نگهداری شده و خالص سرمایه در گردش رابطه مثبت و معنا‌‌دار وجود دارد
۴- بین میزان وجه نقد نگهداری شده و فرصت های رشد شرکت رابطه مثبت و معناداروجود دارد
۱-۶ تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرهای پژوهش
دارایی‌های نقد(وجه نقد): وجه نقد، معادل‌های نقدی و اوراق بهاداری که به راحتی قابل تبدیل به نقد می‌باشد (شن چووآ ،۲۰۱۲)[۱]
(۱-۱) دارایی‌های نقدی (وجه نقد)
انعطاف پذیری مالی: به معنای توان واحدانتفاعی در تأمین وجه نقد درفاصله کوتاه از دریافت اطلاع درباره نیازمندی‌های مالی پیش‌بینی نشده یا پیدا شدن فرصت مناسب برای سرمایه گذاری می‌باشد(شباهنگ،۱۳۸۷)
ظرفیت بدهی: عبارت است ازمقداربدهی که شرکت در منابع تأمین مالی خود می‌تواند ایجاد کند،به گونه ای که آن شرکت را از نظر نقدی دچار مشکلات مالی ونقصان در پرداخت بدهی ها نکند(علی سعیدی،کبری آبشت ۱۳۸۸)
(۱-۲) ظرفیت بدهی =
جریان وجوه نقد: افزایش یا کاهش درمبلغ وجه نقد ناشی از معاملات با اشخاص حقیقی یا حقوقی مستقل از شخصیت حقوقی واحد تجاری و ناشی از سایررویدادها را گویند(سازمان حسابرسی، ۱۳۸۲)
(۱-۳) جریان وجوه نقد=
سرمایه در گردش خالص: به صورت مازاد دارایی های جاری بر بدهی‌های جاری تعریف می شود (پارساییان۱۳۸۸)
(۱-۴) سرمایه در گردش خالص=
فرصت های رشد شرکت: در واقع پاداشی برای سرمایه گذاران تلقی می شود ، سرمایه گذاران همیشه در تصمیمات سرمایه گذاری خود ریسک را درنظر دارند زیرا آنچه باعث موفقیت می‌گردد استفاده بهینه از فرصت‌های سرمایه گذاری موجود است(تهرانی و نوربخش، ۱۳۸۲)
(۱-۵) فرصت های رشد شرکت=
ارزش دفتری بدهی:
(۱-۶) ارزش دفتری بدهی=
نوسانات جریان وجوه نقد: به عنوان انحراف معیار جریانات نقدی به دارایی محاسبه می شود(شن چووآ،۲۰۱۲)
اندازه شرکت: لگاریتم طبیعی دارایی‌های شرکت(شن چووآ،۲۰۱۲)
سود سهام ساختگی: سود مشترک شرکت است و درغیر این صورت صفر است(شن چووآ،۲۰۱۲)
فصل دوم
مبانی‌نظری و پیشینه‌تحقیق
۲-۱مقدمه
هدف هر واحد تجاری حفظ بقا، رسیدن به عملکرد مالی بهتر وکسب رضایت ذی نفعان از طریق حداکثر سازی ثروت آن ها و ارزش آفرینی برای واحد تجاری است. دردنیای امروزی نه تنها نقش عوامل محیطی بسیار پررنگ شده است، عوامل درون سازمانی نیز برعملکرد سازمان بسیار تأثیر گذارند. یکی از عواملی که به واحد تجاری در رسیدن به این اهداف یاری می رساند، انعطاف پذیری مالی است. انعطاف پذیری مالی توانایی یک سازمان در شناسایی تغییرات ، فرصت ها و تهدیدهای محیطی و تطبیق سریع و مؤثر با شرایط جدید به منظور کسب عملکرد مناسب است. عوامل متعددی مانند میزان وجه نقد نگهداری شده درون سازمان، وجه نقد ایجاد شده از فعالیت های عملیاتی، پایین نگهداشتن اهرم مالی وحفظ قدرت استقلال واحد تجاری و… بر انعطاف پذیری مالی واحد تجاری اثر می‌گذارد.
بسیاری از اشخاص و گروه ها از جمله مدیران ، مالکان ، سرمایه گذاران بالقوه و بالفعل، اعتباردهندگان و وام دهندگان(با توجه به محدود بودن منابع و ضرورت تخصیص بهینه آن ها) می کوشند تا نوعی از سرمایه گذاری را شناسایی، ارزیابی و انتخاب کنندکه بهترین بازده اقتصادی را داشته باشد.
در این فصل با توجه به موضوع پژوهش و مطالعات انجام شده در این زمینه، به مبانی نظری متغیرهای مستقل و وابسته پرداخته شد. بعد از مطالعه و جمع آوری اطلاعات مفید و مرتبط با موضوع پژوهش، اطلاعات در بخش‌های زیر آورده شدند:
بخش اول: به بررسی انعطاف پذیری مالی، عوامل مؤثر برآن و متغیرهای آن پرداخته شد.
بخش دوم: مطالب مرتبط با دارایی‌های نقدی و متغیرهای آن آورده شد.
بخش سوم: به بررسی رابطه نظری میان نگهداری دارایی‌های نقدی و انعطاف پذیری مالی پرداخته شد.
بخش چهارم: پیشنه پژوهش درخصوص پژوهش های انجام شده در ایران و دیگر کشورها ذکر شده است.
۲-۲ مبانی نظری
۲-۲-۱ انعطاف پذیری مالی
در ابتدا به تعاریفی از انعطاف‌پذیری مالی از دیدگاه‌های مختلف پرداخته می‌شود. سپس توضیح مختصری در مورد انعطاف پذیری مالی بیان می‌گردد. انعطاف پذیری مالی، عبارت است از توانایی واحد تجاری مبنی بر اقدام مؤثر جهت تغییر میزان و زمان جریان‌های نقدی، به گونه ای که واحد تجاری بتواند در قبال رویدادها و فرصت‌های غیرمنتظره واکنش مناسب نشان دهد و شرکت را قادر می‌سازد تا از فرصت‌های غیر منتظره سرمایه‌گذاری به خوبی بهره گیرد و در دورانی که جریان‌های نقدی حاصل از عملیات مثلا به دلیل کاهش غیرمنتظره در تقاضا برای محصولات تولیدی واحد تجاری در سطح پایین و احتمالا منفی قرار دارد به حیات خود ادامه دهد( کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، ۱۳۸۶).
انعطاف‌پذیری مالی به معنای توان واحد انتفاعی در تامین وجه نقد در فاصله کوتاه از دریافت اطلاع درباره نیازهای مالی پیش‌بینی نشده یا پیدا شدن فرصت مناسب برای سرمایه‌گذاری می‌باشد(شباهنگ، ۱۳۸۷).
دونالدسون[۲](۱۹۶۹،۱۹۷۱) از اصطلاح پویایی مالی استفاده می‌کند و آن را این گونه توضیح می‌دهد:
ظرفیت هدایت استفاده از منابع مالی در راستای اهداف مدیریت که منجر به اطلاعات جدید در مورد شرکت و شرایط محیطی می‌باشد. دونالدسون به ویژه پویایی مالی را هنگامی که هدف شرکت یافتن نقطه بهینه
ترکیب منابع مالی می‌باشد در ارتباط با تصمیمات ساختار سرمایه می‌داند.
هیث[۳](۱۹۷۸) انعطاف‌پذیری مالی شرکت را توانایی اقدام اصلاحی برای برطرف کردن مازاد پرداختی وجوه نقد بر دریافتهای نقدی پیش‌بینی شده با حداقل تاثیر بر درآمد فعلی و آینده یا ارزش بازار سهام شرکت توضیح می‌دهد.
انجمن حسابداران خبره آمریکا(۱۹۹۳)دیدگاه هیث را درباره انعطاف‌پذیری مالی را این گونه می‌پذیرد: انعطاف‌پذیری مالی توانایی برای انجام اقداماتی است که مازاد نیاز و پرداخت‌های نقدی بر منابع پیش‌بینی شده را حذف می‌کند.
