۲-۲-۲-۱دیدگاه اول

تعهد سازمانی در دنیای امروز چیز بی ربطی است: بعضی از نویسندگان جدید معتقدند که تعهد سازمانی موضوع بی ربطی است و نیازی به تحقیق و بررسی ندارد. باروچ^[۶۸] یکی از این افراد است. به اعتقاد باروچ با توجه به روندهای اخیر ‌در مورد کوچک سازی سازمان ها مثل فرایند مهندسی مجدد، ماهیت روابط کار در سه دهه­ اخیر به نحو چشم گیری تغییر ‌کرده‌است به طوری که تعهد کارمند به سازمان موضوع بی ربطی شده است. باروچ می‌گوید که اهمیت تعهد سازمانی به عنوان یک مفهوم عمده در مدیریت و رفتار سازمانی در حال کاهش است و این روند همچنان ادامه دارد. اساس بحث باروچ این است که تعهد سازمانی برای کارکنان یک پیش شرط مهم است، اما مهمترین نیست. سازمان ها با توجه به فعالیت های کوچک سازی در سال های اخیر نسبت به استخدام کارکنان با تعهد یکسان نسبت به سازمان یا ناتوان و یا بی میل بوده اند. حتی دراکر برجسته ترین نویسنده مدیریت نیز نسبت به شرکت هایی که می‌گویند، برای کارکنانشان ارزش قائلند، بدبین است چرا که آن ها خلاف آن را ثابت کرده‌اند. دراکر می‌گوید، همه سازمان ها هر روزه اذعان می‌کنند که کارکنان بزرگترین دارایی آن ها هستند، ولی با وجود این به آنچه که می‌گویند کمتر عمل می‌کنند چه رسد به آن که واقعا معتقد به آن باشند. اکثر سازمان ها معتقدند همان‌ طور که تعهد سازمان به کارمند، کاهش یافته، این انتظار وجود دارد که تعهد کارمند هم نسبت به سازمان کاهش یافته باشد. به طور کلی نمی توان به منطق باروچ ایراد گرفت. تحقیقات نشان می‌دهند که حمایت سازمانی از کارمند با تعهد کارمند به سازمان به وضوح مرتبط است. همچنین شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه بسیاری از سازمان ها کارکنانشان را بازخرید می‌کنند تا هزینه ها را کاهش دهند و از این طریق توانایی رقابت در بازارهای جهانی را به طور فزاینده ای افزایش دهند. امشوف^[۶۹] تخمین می زند که بالغ بر ۹۰/ درصد شرکت های بزرگ، کوچک شده اند. درباره تغییرات در محیط های کاری در روزنامه­ی نیویورک تایمز تخمین زده شده است که ۴۳ میلیون شغل در آمریکا بین سال های ۱۹۷۹-۱۹۹۵ از بین رفته است. اکثر شغل هایی که در این دوره به وجود آمده اند از بین رفته اند. این رقم ترک شغل کارکنان را آشکار می‌کند و این بی نظمی ممکن است، اثر منفی را بر تعهد سازمانی تشدید کند. همچنین مشخص شده است که شرکت ها نه تنها در زمان ورشکستگی یا رکود کارکنانشان را بازخرید می‌کنند، بلکه آن ها در زمان سودآوری و رونق نیز دست ‌به این عمل می‌زنند. آن ها با انجام این کار علامت مثبتی را برای تحلیل های مالی ارائه می‌دهند و ‌بنابرین‏، از این به عنوان حربه ای برای افزایش سهام داری در کوتاه مدت استفاده می‌کنند. برای مثال به گفته­ی ریچهیلد^[۷۰] شرکت زیراکس در دوران سودآوری، برنامه هایی را برای کاهش کارکنانش اعلام کرد به طوری که تعداد آن ها را به ۱۰ هزار کارمند در سال ۱۹۹۳ کاهش داد و این کار به افزایش ۷/ سهام این شرکت در روز بعد منجر شد. تعجب آور خواهد بود اگر تعهد کارکنان به شرکت زیراکس در نتیجه­ چنین عملی کاهش نیابد. تعدادی از ادغام شرکت ها و به مالکیت درآوردن شرکتی توسط شرکت دیگر نیز توسط باروچ ذکر شده اند که همچنین تعهد سازمانی کارکنان را کاهش داده‌اند. همان‌ طور که سازمان های بزرگ مالکیت سازمان های دیگر را به دست آورده یا دارایی های خود را می فروشند آنچه که به طور فزاینده ای به شکل غالب ظاهر می شود موضوع کانون تعهد است. کاملا به آسانی می توان دریافت که برای کارکنان در این شرایط درک اینکه چه چیزی و کدام سازمانشان است، مشکل است. در نتیجه ایجاد و شکل تعهد در این شرایط برای آن ها مشکل خواهد بود. برای مثال آیا کارمندی که متعهد به شرکت مک دونل داگلاس^[۷۱] است می‌تواند به آسانی تعهدش را به شرکت بوئینگ منتقل کند.

۲-۲-۲-۲ دیدگاه دوم

تعهد سازمانی واقعا مهم است: چطور ‌می‌توان بحث باروچ را که معتقد است تعهد سازمانی یک مفهوم مدیریتی بی ربطی است را ارزیابی کرد. شواهدی وجود دارد که بسیاری از سازمان ها استراتژیهای کوچک سازی و کاهش هزینه ها را دنبال می‌کنند. برای این شرکت ها ایجاد سطح بالایی از تعهد کارمند ظاهراً به عنوان یک استراتژی نه چندان مهم برای کسب موفقیت اقتصادی نسبت به شرکت هایی که ‌به این استراتژی متوسل می‌شوند درک می شود. ‌بنابرین‏، ‌بر اساس تجربه واقعی مدیریت، ممکن است، صاحب نظری استدلال کند که تعهد کارمند چیز بی ربطی است، بخاطر اینکه سازمان های کمتری استراتژی هایی را برای افزایش تعهد کارکنان ادامه می‌دهند. در این دیدگاه باروچ ممکن است تا حدودی درست بگوید. با این حال، از طرف دیگر شواهدی دال بر این وجود دارد که سازمان ها در پی عملکرد بالا و استراتژی های منابع انسانی برای افزایش تعهد کارکنانشان هستند که می‌تواند سود اقتصادی بیشتری را برای آن ها فراهم کند. از این دیدگاه تعهد کارمند نه تنها بی ربط نیست، بلکه به عنوان یک مفهوم مدیریتی بخاطر اینکه می‌تواند به مزیت رقابتی و موفقیت مالی منجر شود، خیلی مهم است. در حقیقت تعهد از این دیدگاه ممکن است، به عنوان کلیدی برای مزیت رقابتی و موفقیت مالی منجر شود، خیلی مهم است. در این دیدگاه تعهد کارمند به عنوان یک استراتژی رقابتی، کاملا برخلاف آنچه که باروچ می‌گوید، چیز بی ربطی نیست (مودی^[۷۲] ، ۱۹۹۸، به نقل از امامی، ۱۳۸۷: صص۱۳۱-۱۳۴).

۲-۲-۳ ادبیات تحقیق

طبق گفته­ی کتز^[۷۳](۲۰۰۵) منطقی است که فرض کنیم تمایل کارمندان برای کمک به اثربخشی سازمانی تحت تاثیر ویژگی و ماهیتی از تجربه­ تعهدشان خواهد بود. کارمندانی که می خواهند به سازمان متعلق و وابسته شوند (تعهد عاطفی) ممکن است با احتمال بیشتری نسبت به آنهایی که نیاز به تعلق می‌کنند (تعهد پیوستگی) یا احساس اجبار برای تعلق و وابستگی می‌کنند تلاش بیشتری برای سازمان انجام دهند (کتز، ۲۰۰۵؛ به نقل از اکانو و کراباتی، ۲۰۱۳).

دو مطالعه­ ای که توسط توسط اریلی و چتمن^[۷۴](۱۹۸۶) انجام شده بود شواهدی تجربی درمورد رابطه­ بین تعهدسازمانی و OCB فراهم کرده‌اند. در یک مطالعه درباره دلبستگی روانشناختی کارکنان دانشگاه به سازمان، اریلی و چتمن نشان دادند که یک پیش‌بینی کننده­ معنی دار از گزارشات از رفتارهای انطباقی قابل شناسایی بود. در مطالعه­ دوم از دلبستگی­های دانشجویان دوره­ کارشناسی و دانش آموزانMBA ، آن ها نشان دادند که پیش‌بینی کننده های معنی­داری از گزارشات از رفتارهای انطباقی فراتر از نقش قابل شناسایی و درونی است. علاوه بر مطالعات معرفی شده در بالا، تجزیه و تحلیل های انجام شده توسط ارگان و رین ^[۷۵](۱۹۹۵) نشان داده است که تعهد عاطفی روابط معنی داری با نوع دوستی و ابعاد­ی از OCB دارد.

فیشر و اسمیت ^[۷۶](۲۰۰۶) در مطالعاتشان نشان دادند که تعهد سازمانی عاطفی با رفتارهای فرانقشی ‌خوش‌خویی همبستگی مثبتی دارد. همچنین آلن و می یر (۱۹۹۶) بحث کرده‌اند که تعهد عاطفی احتمالا اثرات مثبتی روی OCB دارد، در حالی که تعهد پیوستگی حداقل رابطه یا حتی روابط منفی با OCB دارد.

مقام معظم رهبری می‏فرمایند:

«هدف متعالی اسلام، برخوردار ساختن همه نسلها از نعمتهای الهی، و ایجاد جامعه‏ای سالم و به دور از فاصله طبقاتی، و مستعد برای رشد و شکوفایی است و الزامات شرعی، برای حفظ تعادل و توازن در استفاده از مواهب طبیعی، با پرهیز از زیاده‏روی، و تعبّد به عدم اضرار به غیر را، فراهم آورده است.»^[۳۵]

‌بنابرین‏، تصرف انسان در طبیعت و محیط زیست مطلق و نامحدود نیست؛ بلکه مقید به ‌چارچوب‌هایی است که باید آن‌ ها را رعایت کند. از جمله: عدم اضرار به غیر، رعایت حقوق دیگران و حفظ حقوق نسل‌های آینده. عواملی همچون ایمان و اخلاق اسلامی از اموری است که می‏تواند رابطه‏ای مسالمت‏آمیز بین انسان و محیط زیست برقرار کرده و به سلامتی و شادابی انسان و محیط زیست منجر شود.

بر همین اساس، در قرآن کریم، خداوند همان طور که حق بهره‏برداری از محیط زیست و طبیعت را برای انسان قرار داده، مسئولیت عمران و آبادانی زمین را هم بر عهده او گذاشته است. در سوره هود آمده است:

«هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الارْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فِیها»^[۳۶]

یعنی: خداوند شما را از زمین پدید آورد و آبادی آن را به شما واگذاشت.

از این آیه استفاده می‏ شود که محافظت، عمران و آباد کردن محیط زیست از وظایف انسان است و هر عملی که با آبادانی محیط زیست منافات داشته باشد، ممنوع است.

نکته ظریفی که در این آیه وجود دارد آن است که قرآن نمی‏گوید، خداوند زمین را آباد کرد و در اختیار شما گذاشت؛ بلکه می‏فرماید: عمران و آبادانی زمین را به شما واگذار کرد. پس انسان مسئولیت عمران و آبادانی زمین را بر عهده دارد^[۳۷] و مفهوم آیه این است که تخریب محیط زیست و نابودی آن، مخالف عمران و آبادانی است، پس باید از آن پرهیز نمود.

قرآن کریم بارها بر رفتارهای سازنده و اصلاح‏گرانه تأکید کرده ـ که‌ به طور قطع، یکی از رفتارهای اصلاح‏گرانه در زمین حفظ و حراست از طبیعت و محیط زیست است ـ و در مقابل، از رفتارهای فسادانگیز نهی ‌کرده‌است. در قرآن کریم در بسیاری موارد، واژه «صلاح» در مقابل «فساد» آمده است. خداوند در قرآن کریم می‏فرمایند:

«وَ لا تُفْسِدُوا فِی الارْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها…»^[۳۸]

یعنی: و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید.

بدون شک، تخریب، نابودی و آلوده‏سازی محیط زیست یکی از مصادیق مهم رفتارهای فسادانگیز در زمین است. همان گونه که در آیه بالا هم آمده است، در بسیاری از آیات قرآن، واژه «فساد» همراه با «فی الارض» آمده است که این فساد در زمین، شامل فساد در طبیعت و محیط زیست نیز خواهد بود. به همین جهت، قرآن کریم با بیان عناصر محیط زیست و طبیعت، تخریب و نابودی آن‌ ها را مصداق بارز فساد می‏داند و خطاب به پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله می‏فرمایند:

«وَ إِذا تَوَلّی سَعی فِی الارْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ»^[۳۹]

یعنی: هنگامی که روی بر می‏گردانند (و از نزد تو خارج می ‏شوند) در راه فساد در زمین، کوشش می‏ کنند و زراعتها و چهارپایان را نابود می‏سازند، (با این‌که می‏ دانند) خدا فساد را دوست نمی‏دارد.

بند اول: اهتمام اسلام به فضای سبز

اهتمام اسلام به فضای سبز، به ویژه خوشه یا شاخه مثمر، کاملاً از مطاوی رهنمودهای رهبران الهی در متون دینی مشهود است؛ به طوری که گاهی کاشتن درخت، در ردیف بهترین و مقدس ترین کارهای خیر قرار می‌گیرد؛ چنان که از رسول اکرم مأثور است: « سبعٌ یجری للعبد اجرهنّ و هو فی قبره بعد موته: من علّم علماً أو أجری نهراً أو حفر بئراً أو غرس نخلاً أو بنی مسجداً أو ورث مصحفاً أو ترک ولداً یستغفر له بعد موته».^[۴۰]

همچنین از امیرمؤمنان، علی بن ابی طالب (علیه السلام) نقل شده است: از بریدن درخت تر و سبز پرهیز شود، مگر برای ضرورت^[۴۱]. چنان که از امام رضا (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) در این باره حدیثهای سودمندی نقل شده است و حفظ آن را برای مناطق کویری و کم درخت و بیابان، نافع تر معرفی کردند و قطع درخت را با تبدیل و تعویض، بدون مانع اعلام فرمودند.^[۴۲]

از حضرت امام جعفر صادق ( علیه السلام) مأثور است: « لا یطیب السکنی الّا بثلاث، الهواء الطیّب و الماء الغزیر العذب، و الأرض الخواره»^[۴۳]؛ زندگی بدون احراز سه عامل حیاتی گوارا نیست: هوای پاک و تمیز، آب فراوان و گوارا، زمین حاصل خیز و قابل کشت و زرع. خداوند تمام عناصر محوری مورد نیاز زندگی بشر را تامین فرمود و بهره برداری از آن ها را جزو حقوق بشر قرار داد و جامعه را به صیانت آن ها از آفت، انقراض، کمبودی و مانند آن مکلف ‌کرده‌است.

اگر فرد یا جامعه، دولت یا ملت در شناخت این عناصر اصلی فتور ورزد، در تحصیل با نگهداری آن ها قصور کند، وظیفه دینی خود را انجام نداده است؛ یعنی لازم است درباره اصل هوا، کیفیت بهره برداری از این امانت الهی و چیزهایی که آن را آلوده و بیمار می‌کند و چیزهایی که در پالایش و درمان آن مؤثر است و نحوه پالایش آن، کارشناسی دقیق شده و اجرا شود.

همچنین لازم است درباره اصل آب گوارا، کیفیت انتفاع از این ذخیره خدایی و اشیایی که آن را آلوده و مریض می‌کند و اموری که در تطهیر و تنظیف آن مؤثر است و نحوه تصفیه آن ابتکار فنی معمول شود. نیز لازم است درباره اصلی زمین حاصل خیز، کیفیت استفاده از این سفره گسترده الهی و اموری که آن را ویران و بیمار می‌کند و چیزهایی که در احیا، تسطیح، کویرزدایی و صیانت از رانش، تاثیر بسزایی دارد، ماهرانه ارزیابی و اقدام شود؛ تا به دستور اسلام امتثال شده باشد.

بند دوم : توصیه اسلام به رعایت حقوق حیوانات

هر گونه فایده ای که از فضای سبز بهره انسان، حیوان دونده، خزنده، رونده، پرنده و مانند آن باشد، مورد ترغیب دین مقدس اسلام است؛ زیرا رهبران الهی به هر موجود زنده بی آزار که زیان او به چیزی یا کسی نمی رسد، احسان می نمودند و چنین کاری را هم به دیگران توصیه می فرمودند؛ چنان که حضرت مسیح( علیه السلام) هنگام عبور از کرانه دریا مقداری از غذای شخصی خود را به دریا انداخت. برخی از حواریان گفتند: یا روح الله، چرا چنین کردی؟ فرمود: برای حیوانات دریا، تا از آن تغذیه کنند و ثواب این کار نزد خداوند بزرگ است.^[۴۴]

امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود: خنک کردن جگر گرم و تشنه، واجب است و هر کس جگر تشنه حیوان و یا غیر آن را سیراب نماید، خداوند او را در روزی که هیچ سایه ای غیر از ظلّ معنوی خدا نیست، در سایه خود پناه می‌دهد.^[۴۵]

• • • در تلاش برای داستان گویی( به طور کلامی یا نوشتاری) ، سازماندهی و طبقه بندی جزیئات رفتار ارتباطی خود مشکل داشته باشد.

    

  

• • درآغاز نمودن فعالیت یا تکالیف و یا ایجاد عقاید مستقل به مشکل بر خورد کند.

• در نگهداری اطلاعات در حال انجام کاری که به آن اطلاعات نیاز دارد مشکل پیدا کند( مرکز ملی ناتوانی یادگیری^[۱۰۱]، ۲۰۰۸).

۸-۲٫ تاریخچه و پیشینه نظری مفهوم خود تنظیمی :

در تاریخ روان شناسی می‌توانیم شاهد نظریه ها و تحقیقات گوناگونی در ارتباط با مفهوم خود تنظیمی باشیم. ارسطو معتقد بود انسان با تفکر قادر است به موفقیت بیشتری در فعالیت ها دست یابد(رس^[۱۰۲]،۱۹۶۵-۱۸۷۷؛ به نقل از هاگوی^[۱۰۳]، ۲۰۰۹).

ویلیام جیمز^[۱۰۴] (۱۸۹۰) با قرار دادن مفهوم اراده در کانون نظریه خود، زمینه را برای رشد نظریه خود تنظیمی آماده ساخت. جیمز با بیان مثال برخاستن از تخت خواب گرم در یک روز سرد زمستانی به واسطه ی نیروی اراده نشان داد که نیروی اراده فرد را قادر به انجام تکالیف و دستیابی به موفقیت های هر چه بیشتر در زندگی می‌سازد.

به موازات رشد رشته‌های روان شناسی، مفهوم نیروی اراده به بخش مهمی از نظریه های روان شناسی مبدل گردید و زمینه را برای توجه به مفهوم خود تنظیمی مهیا ساخت(به نقل از هاگوی، ۲۰۰۹).نظریه شناختی با تأکید بر آگاهی از افکار و جریان یادگیری بخش مهم دیگری را در نظریه خود تنظیمی تشکیل می‌دهد.

راتر در مکتب نظریه شناختی، نظریه یادگیری اجتماعی را مطرح نمود او با بیان مفهوم کانون کنترل^[۱۰۵] ، یعنی توانایی افراد در بروز رفتار بر اساس خواست فردی، یکی از پیشگامان ایده ی خودتنظیمی به حساب می‌آمد.بندورا (۱۹۹۷) به نقل از کلیری^[۱۰۶] (۲۰۰۹) در نظریه شناختی اجتماعی خود به طور مستقیم از مفاهیم خودکارآمدی و خودتنظیمی صحبت به میان آورد.یکی از مفاهیم اصلی نظریه بندورا، توانایی افراد در پردازش فعالانه اطلاعات و هدایت رفتار بر اساس آن تحت عنوان خود تنظیمی است. نظریه یادگیری اجتماعی- شناختی زمینه ایی را برای رشد ایده ی خودپنداره که بعدها به خود تنظیمی مبدل شد، فراهم ساخت. خودپنداره به چگونگی برانگیختگی، سازماندهی و تنظیم افکار و رفتارها در فرد می پردازد.خودپنداره متشکل از مؤلفه های گوناگون از جمله عزت نفس،خودادراکی و خودکارآمدی است، در آن زمان خود تنظیمی به عنوان یکی از ویژگی های کنترل کننده و یا تغییر دهنده ی رفتار فرد مورد توجه قرار گرفت( گراوز، ۲۰۰۳).

جان فلاول(۱۹۷۱) به عوان اولین کسی که به پژوهش در خصوص فرایندهای خود تنظیمی پرداخت، شناخته شده است.تعبیر او از خود تنظیمی یعنی فراحافظه^[۱۰۷] به شناسایی مهارت های شناختی و مطلوب ترین شکل کاربرد این مهارت ها اطلاق می شود(به نقل از هاگوی، ۲۰۰۹).فلاول و ویلیام بر اهمیت به کار گیری فنون گوناگون به منظور بهبود رفتار و حافظه اذعان نمودند، در حالی که ایده ی خود تنظیمی و مفاهیم مرتبط با آن در طی سال ها تحقیقات گوناگون ، به ویژه در سه دهه ی اخیر قابل مشاهده است، هنوز ابهام ها و سؤال های بدون پاسخ زیادی در این باره وجود دارد(میشل^[۱۰۸]، ۲۰۰۴؛ به نقل از هاگوی ،۲۰۰۹)

۹-۲٫ تعریف یادگیری خودتنظیمی

تعریف های نظری مختلفی از خودتنظیمی ارائه شده که به برخی از آن­ها می پردازیم:

زیمرمن(۱۹۹۴، به نقل از فرهمینی فراهانی و همکاران، ۱۳۸۷) یادگیری خود تنظیمی را نوعی از یادگیری که در آن افراد تلاش های خود را برای فراگیری دانش و مهارت بدون تکیه به معلم و دیگران، شخصاً شروع کرده و جهت می بخشند تعریف می‌کند. به عبارت دیگر در این یادگیری افراد مهارت هایی برای طراحی و کنترل و هدایت یادگیری خود دارند و تمایل دارند یاد بگیرند و قادرند کل فرایند یادگیری را ارزیابی کنند.

یادگیری خودنظم دهی (خودتنظیمی) عبارت است از خودزایی و خود وارسی افکار، احساسات و رفتارها به منظور رسیدن به هدف که این اهداف می‌توانند تحصیلی باشند، مانند؛ تصحیح و بهبود میزان درک و فهم هنگام خواندن، سازمان یافته تر کردن نوشته ها، چگونگی انجام عمل ضرب و پرسیدن سؤالات مرتبط (بیابان گرد، ۱۳۸۴).

خودتنظیمی در واقع فرآیندی است که فرد می‌تواند به طور خود پیرو و مستقل زندگی خود را در جهت اهداف خودتنظیم کند و در این راه توانایی به تأخیر انداختن و ارضای آنی وفوری نیازهای خود را دارا است (اورتت^[۱۰۹]، ۲۰۰۵).

می توان گفت توانایی خود تنظیمی به فرد امکان می‌دهد تا بر رفتارهایش کنترل و نظارت داشته باشد. یعنی رفتارهایش را ارزیابی کند، آن­ها را با معیارهای خودش بسنجد و ‌در مورد شخص خود تقویت و تنبیه اعمال کند. به بیان دیگر، یادگیرندگان خود تنظیم کسانی هستند که به گونه مؤثر قادرند یادگیری خود را نظم داده و از راه های مختلف به آموزش خود کمک کنند(سیف، ۱۳۸۷).

خود تنظیمی به توانایی دانش آموزان برای فهمیدن و کنترل یادگیری شان اشاره می‌کند و اساساٌٌ جهت موفقیت در دوره های درسی است. به عقیده شرو و بروکز (۲۰۰۱) تمایل و مهارت مؤلفه های خود تنظیمی هستند و دانش آموزان در صورتی می‌توانند پیشرفت زیاد و همیشگی داشته باشند که برنامه چهار مرحله ایی زیر را به کار برند :

1. 1. زمان کافی صرف کنند (یعنی برای یادگیری تلاش کنند و زمانی که یادگیری مشکل است پشتکار داشته باشند).

1. 1. پایه علمی یکپارچه و منسجم داشته باشند.

1. 1. مجموعه ایی از راهبردهای درست را برای دروس توسعه دهند.

1. ‌به این مسئله اعتقاد داشته باشند که اگر آن ها مراحل یک تا سه را رعایت کنند موفق خواهند شد بدون مهارت های خود تنظیمی دانش آموزان در معرض خطر افت تحصیلی یا شکست هستند زیرا مشکلات یادگیری خود را به فقدان توانایی نسبت می‌دهند(شرو و بروکز، ۲۰۰۱).

خودتنظیمی شامل یک رهبری شناختی است که مستلزم عواملی است از قبیل: انطباق­ها^[۱۱۰]و تصمیم گیری های مداوم، آگاهی برای کسب برداشتی معتبر و هوشمندانه از موقعیت و آمادگی برای بازتاب آنچه در فعالیت های تحصیلی و به طور کلی در زندگی، باید انجام شود، آنچه انجام می شود و آنچه انجام شده است. اکتساب این مهارت لزوماً با رشد طبیعی مرتبط نیست و همانند دیگر توانایی­ ها یا ظرفیت ها، باید به طور آشکار آموخته شود(زیمرمن و شانک، ۱۹۹۴، به نقل از لیزارگا^[۱۱۱]، ۲۰۰۳).

خود تنظیمی کنترل داشتن بر رفتارها هیجان ها و افکار است(انیولا، ۲۰۰۷).

۱۰-۲٫ ابعاد خودتنظیمی

برای پاسخ دادن ‌به این پرسش که چه چیزی خود تنظیمی را شکل می‌دهد، زیمرمن (۱۹۹۸) یک چهارچوب مفهومی را ارائه داد. این چهارچوب می‌تواند ‌بر اساس ۶ سوال اساسی مشخص شود که در جدول (۲-۲ به همراه فرایندهای خود تنظیمی مهم نشان داده شده است.

جدول (۱-۲) ابعاد خود تنظیمی

موضوعات یادگیری

خرده فرایندهای خود تنظیمی

چرا

چگونه

چه زمانی

چه چیزی

چه وقت

با چه کسی

خودکارآمدی و اهداف خود

استفاده از راهبردها یا عملکرد معمولی

مدیریت زمان

مشاهده ی خود، قضاوت ‌در مورد خود و خود واکنشی

زهر و مارشال (۲۰۰۰)استعدادی ذهنی که انسان در حل مسائل معنوی و ارزشی خود به کار ‌می‌گیرد و زندگی خود را در حالتی از غنا و معنا قرار می­دهد (صمدی، ۱۳۸۷)لوین (۲۰۰۰)شهود را در بر ‌می‌گیرد که ورای هوش عقلایی، خطی و تحلیلی ماست (امرام، ۲۰۰۹).نوبل (۲۰۰۱)استعداد ذاتی بشری است (سهرابی، ۱۳۸۷) و عملکرد ذهنی انسان را منعکس می­ کند (ساغروانی، ۱۳۸۸).ولمن (۲۰۰۲)در برگیرنده تفکر، ادراک و حل مسئله است و ظرفیتی انسانی است برای پرسیدن سوالات غایی در خصوص معنای زندگی و تجربه ارتباطات یکپارچه بین هر یک از ما و جهانی که در آن زندگی می­کنیم (امرام، ۲۰۰۹).

سیسک و تورنس (۲۰۰۱)خودآگاهی^[۲۱۰] عمیق­تر و آگاهی هر چه بیشتر از ابعاد خود، نه فقط به عنوان جسم، بلکه به عنوان فکر و جسم و روح را تشریح می­ کند (سیرکتون، ۲۰۰۸).بازن (۲۰۰۱)آگاهی از جهان و مکانی که در آن هستیم (Wikipedia).واگان (۲۰۰۲)ظرفیتی برای فهم عمیق مسائل مربوط به هستی و داشتن سطوح چندگانه آگاهی (امرام، ۲۰۰۹).والش و واگان (۲۰۰۲)در برگیرنده مجموعی از قابلیت­هاست، و توانایی­هایی مانند خودآگاهی بیشتر، آگاهی از ماهیت چند بعدی حقیقت، دارا بودن تقوا، شناخت تقدس در فعالیت­های روزانه ‌می‌باشد (امرام،۲۰۰۵).والش و واگان (۲۰۰۲)در برگیرنده مجموعی از قابلیت­هاست، و توانایی­هایی مانند خودآگاهی بیشتر، آگاهی از ماهیت چند بعدی حقیقت، دارا بودن تقوا، شناخت تقدس در فعالیت­های روزانه ‌می‌باشد (امرام،۲۰۰۵).مک هاوک (۲۰۰۲)تجربیات محسوس، منحصر به فرد، توسعه ­یافتگی^[۲۱۱] و خود شکوفایی تعریف می­ شود (سیرکتون، ۲۰۰۸).ویگلزروث (۲۰۰۴)هوش معنوی را معرفت درونی، حفظ تعادل فکری، آرامش درونی و بیرونی، و توانایی به دست آوردن قدرتی تعریف می­ کند که ما را برای رسیدن به رؤیاهای­مان یاری می­دهد (ویگلزروث، ۲۰۰۴).نازل (۲۰۰۴)از روابط فیزیکی و شناختی فرد با محیط پیرامون خود فراتر رفته و وارد حیطه شهودی و متعالی دیدگاه فرد به زندگی خود می­گردد (غباری بناب و دیگران، ۱۳۸۶)چالز مارک (۲۰۰۴)جنبه­ های شناختی و عاطفی ذات ما را در بر ‌می‌گیرد، و به عنوان جزئی از هوش کلی است، که بصیرت، تجربیات، و ماوراء را شامل می­ شود (سیرکتون، ۲۰۰۸).اسکالر (۲۰۰۵)رویکردی جدید نسبت به زندگی خود و دیدن زندگی به عنوان یک سیستم به هم پیوسته، و سیستمی است که شامل ابعاد روحی انسان می­ شود (سیرکتون، ۲۰۰۸).امرام (۲۰۰۵، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹)توانایی به کارگیری و بروز ارزش­های معنوی است، به گونه ­ای که موجب ارتقای کارکرد روزانه و سلامت جسمی و روحی فرد می­ شود (امرام، ۲۰۰۵، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹)سیندی و ویگلزورث (۲۰۰۴، ۲۰۰۸)توانایی رفتار کردن همراه با خرد، در حین آرامش درونی و بیرونی صرف نظر از پیشامدها و رویدادها است (Wikipedia).سینگ جی (۲۰۰۸)توانایی ذاتی، تفکر و درک پدیده ­های معنوی است و رفتار روزانه ما را با ایدئولوژی معنوی هدایت می­ کند (Wikipedia).

سیسک

(۲۰۰۸)

هوش معنوی را توانایی کاربرد رویکرد چند حسی در حل مسئله و یادگیری همراه با گوش سپردن به ندای درون معرفی می­ کند. به عبارت دیگر، هوش معنوی خودآگاهی عمیقی است که فرد بیشتر از جنبه­ های درونیش آگاه شده و آن ها را درک می­ کند به گونه ایکه بشر در این حالت تنها جسم نبوده بلکه مجموعه ­ای از فکر، روح و بدن است.کینگ (۲۰۰۸)مجموعه‌ای از ظرفیت­های عقلی که به آگاهی کامل و کاربرد انطباقی از جنبه­ های معنوی و جهان مافوق وجودی شخص کمک می­ کند و منجر به خروجی­هایی مانند تفکر وجودی­عمیق، افزایش معنا، شناسایی عالم مافوق و سلطه حالت­های معنوی می­ شود (کینگ، ۲۰۰۸).

۲-۳-۳-۳- مؤلفه­ های هوش معنوی از نظر برخی صاحب­نظران

محققانى که به مطالعه درباره هوش معنوى پرداخته‌اند، شاخص­هایى را براى درک بهتر این مفهوم از هوش، شناسایى کرده ­اند که در جدول۲-۳ ، برخى از مهم­ترین مؤلفه­هاى مربوط به هوش معنوى نشان داده شده است.

جدول۲-۳ مؤلفه­هاى هوش معنوى از نظر برخی صاحب­نظران

مؤلفه­ های هوش معنوى

مطالعه مربوط به آن

۱-قابلیت تعالی فیزیکی و مادی^[۲۱۲]: به ظرفیت انسان برای ورود به سطوح نامتعارف و متعالی هوشیاری و نیز بالاتر رفتن یا فراتر رفتن از محدودیت­های عادی و جسمی گفته می­ شود.

۲-توانایی تجربه به حالات برتر آگاهی^[۲۱۳]: آگاهی از یک حقیقت غایی که ایجاد احساس یگانگی و وحدت ‌می‌کنند، در آن همه مرزها ناپدید می­شوند و همه چیز در یک کل واحد یکی می­گردد. افرادی که از هوش معنوی برخوردار باشند می ­توانند وارد این سطح از آگاهی و یا سایر حالات برتر معنوی مثل مراقبه و مکاشفه شوند.

۳-توانایی یافتن تقدس در فعالیت­ها رویدادها و روابط روزمره^[۲۱۴]: تشخیص حضور الهی درفعالیت­های عادی. برای مثال ایمونز نشان دادد که تلاش های فردی روزمره را ‌می‌توان به اموری معنوی و مقدس تبدیل کرد.

۴-توانایی به کارگیری منابع معنوی برای حل مسائل زندگی^[۲۱۵]: افرادی که ذاتا مذهبی هستند راحت­تر می ­توانند با استرس­ها برخورد کنند، این افراد بیش از سایرین در بحران­های روحی و مشکلات معنایی فرصت برای یاد گرفتن می­یابند و از طریق این مشکلات رشد ‌می‌کنند.

۵-توانایی انجام رفتار فاضلانه^[۲۱۶]: رفتارهای درست و پسندیده­ای همچون بخشش، نشان دادن سخاوت، انسانیت، شفقت، و عشق ایثارگرانه و غیره که از زمان­های گذشته تاکنون پسندیده انگاشته ‌شده‌اند. ایمونز اظهار می­دارد که خودکنترلی هسته اصلی تمام این رفتارهای فاضلانه است، و برای موفقیت در تمام حوزه ­های زندگی لازم است و خودکنترلی نیز در مقابل هفت گناه کبیره قرار می‌گیرد که عبارتند از: شکم پرستی، تنبلی، غرور، خشم، حرص، شهوت، و حسد (ایمونز، ۲۰۰۰). ایمونز عقیده دارد که شناسایی این پنج بعد، اولین گام طراحی ساختار هوش معنوی است. این که این ویژگی­ها پنج تا هستند یا کمتر یا بیشتر هنوز قطعی نیست. ویژگی های معنوی از قبیل داشتن معنا و هدف در زندگی، احساس داشتن یک رسالت در زندگی، و چشم اندازی برای ایجاد دنیایی بهتر که معرف هوش معنوی هستند.

ایمونز ۲۰۰۰

۱-قابلیت تعالی فیزیکی و مادی^[۲۱۷]: به ظرفیت انسان برای ورود به سطوح نامتعارف و متعالی هوشیاری و نیز بالاتر رفتن یا فراتر رفتن از محدودیت­های عادی و جسمی گفته می­ شود.

۲-توانایی تجربه به حالات برتر آگاهی^[۲۱۸]: آگاهی از یک حقیقت غایی که ایجاد احساس یگانگی و وحدت ‌می‌کنند، در آن همه مرزها ناپدید می­شوند و همه چیز در یک کل واحد یکی می­گردد. افرادی که از هوش معنوی برخوردار باشند می ­توانند وارد این سطح از آگاهی و یا سایر حالات برتر معنوی مثل مراقبه و مکاشفه شوند.

۳-توانایی یافتن تقدس در فعالیت­ها رویدادها و روابط روزمره^[۲۱۹]: تشخیص حضور الهی درفعالیت­های عادی. برای مثال ایمونز نشان دادد که تلاش های فردی روزمره را ‌می‌توان به اموری معنوی و مقدس تبدیل کرد.

۴-توانایی به کارگیری منابع معنوی برای حل مسائل زندگی^[۲۲۰]: افرادی که ذاتا مذهبی هستند راحت­تر می ­توانند با استرس­ها برخورد کنند، این افراد بیش از سایرین در بحران­های روحی و مشکلات معنایی فرصت برای یاد گرفتن می­یابند و از طریق این مشکلات رشد ‌می‌کنند.

۴-پایان سال مالی این شرکت ها باید پایان اسفند ماه هر سال بوده و شرکت نباید در فاصله سال های مورد بررسی تغییر سال مالی داشته باشد.

۱-۸- ابزار تحقیق و شیوه گردآوری داده ها :

داده های تحقیق مورد نظر به وسیله روش کتابخانه ای و با بهره گرفتن از نرم افزار ره آورد نوین و داده های بورس جمع‌ آوری می شود.

۱-۹- روش تحلیل داده ها:

در این تحقیق از آمار توصیفی برای توصیف جامعه و نمونه، استفاده شده است و از آمار استنباطی جهت تحلیل داده های مربوط به فرضیات به کار گرفته شده است.

۱-۱۰- جنبه ی نوآوری و جدید بودن تحقیق در چیست ؟

پژوهش های قبلی متغیر تامین مالی و چرخه های تجاری را به صورت مجزا از هم و در ارتباط با سایر متغیرها بررسی نموده اند این تحقیق بر آن است اثر چرخه های تجاری، یعنی شرایط اقتصادی رونق یا رکود را بر روش های مختلف تامین مالی نشان دهد. شرایط اقتصادی می‌تواند تاثیرات متفاوتی بر شرکت ها داشته باشد، مثلا در شرایط رکود انتظار می رود میزان رشد فروش، حاشیه سود، همچنین میزان سرمایه گذاری و یا تامین مالی شرکت ها کاهش یابد و در درون رونق عکس این موضوع رخ می‌دهد.

با توجه ‌به این که تا کنون در ایران پژوهشی در این راستا انجام نشده است آگاهی از تغییر روش های تامین مالی با توجه به چرخه های تجاری، می‌تواند سرمایه گذاران و سایر تصمیم گیرندگان بازارهای مالی را در پیش‌بینی دقیق تر روش های تامین مالی در هر یک از دوره های رونق یا رکود اقتصادی یاری رساند.

۱-۱۲-تعریف واژه ها :

۱-۱۲-۱-چرخه های تجاری :

تعریف نظری : ادوار تجاری نوعی نوسانات با قاعده ی منظم در فعالیت های کلان اقتصادی کشورها است که عمدتاًً بنگاه های تجاری سازماندهی می شود . یک چرخه با یک دوره رونق اقتصادی که همزمان در فعالیت های متعدد اقتصادی رخ می‌دهد شروع و به دوره رکود و انقباض منتهی می شود این سلسله تغییرات بارها و بارها تکرار می‌شوند ولی حالت منظم و دوره ای ندارند، به عبارتی مدت زمان ادوار تجاری ممکن است از یک سال، تا ده الی دوازده سال متغیر باشد . این چرخه قابل تقسیم به چرخه های کوتاه تر نیست (هادیان و هاشم پور،۱۳۸۲، ۷۴).

تعریف عملیاتی : منظور از چرخه تجاری در تحقیق حاضر دوره های رونق و رکود اقتصادی است که به طور کلی به عنوان وضعیت اقتصادی، در نظر گرفته شده است؛ که برای اندازه گیری آن از یک متغیر مجازی استفاده شده که برای وضعیت اقتصادی رونق از عدد ۱ و برای وضعیت اقتصادی رکود از عدد صفر استفاده شده است (پور حیدری ‌و عالی پور،۱۳۹۰، ۷۹) برای تعیین دوران رکود و رونق اقتصادی از ۵ دوره ۲ ساله رونق و رکود در دهه ۸۰ در ایران استفاده شده است(زمان زاده،۱۳۹۲).

۱-۱۲-۲-تامین مالی وسرمایه گذاری:

تعریف نظری : سیاست های تامین مالی و سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی ، به روش های داخلی و خارجی انجام می شود .

روش های تامین مالی داخلی :

سود انباشته به عنوان یک منبع داخلی مهم می‌باشد که برای تامین نیاز های مالی در شرکت ها استفاده می شود، همچنین بعضی شرکت ها با صدور سهام جدید، اقدام به تامین سرمایه می نمایند که در این روش دیگر نباید به باز پرداخت اصل و بهره وام بیاندیشند . روش دیگر تامین مالی داخلی بالا بردن وجوه نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی و فروش دارایی های شرکت ها می‌باشد.

روش های تامین مالی خارجی :

این منابع در برگیرنده وجوه تحصیل شده شرکت از منابع خارج از شرکت و یا از طریق بازار های مالی مانند انتشار اوراق مشارکت و انواع استقراض از بانک ها و مؤسسات اعتباری می‌باشد. شامل استفاده از اعتبار تجاری ، بدهی های کوتاه مدت و بدهی های بلند مدت (کردستانی و نجفی،۱۳۸۹، ۷۶).

تعریف عملیاتی : در این پژوهش متغیرهای تامین مالی و سرمایه گذاری به صورت زیر تعریف شده است(ارمرود،۲۰۱۳).

بدهی کل از تقسیم جمع بدهی های کوتاه و بلند مدت و اعتبار تجاری، بر جمع کل دارایی های شرکت به دست می‌آید.

TD=کل دارایی ها/ (بدهی کوتاه مدت + بدهی بلند مدت + اعتبار تجاری)

بدهی بلند مدت از تقسیم بدهی های غیر جاری، بر جمع کل دارایی های شرکت به دست می‌آید.

LD= کل دارایی/ بدهی بلند مدت

بدهی کوتاه مدت از تقسیم تسهیلات مالی جاری دریافتنی بر جمع کل دارایی های شرکت به دست می‌آید.

SD=کل دارایی/ بدهی کوتاه مدت

اعتبار تجاری از تقسیم حساب ها و اسناد پرداختنی تجاری بر جمع کل دارایی های شرکت به دست می‌آید.

TC=کل دارایی/ حساب ها و اسناد پرداختنی تجاری

بدهی خالص از تقسیم تغییرات جمع بدهی غیر جاری تجاری و تسهیلات مالی جاری دریافتنی پایان دوره نسبت به اول دوره بر جمع بدهی غیر جاری تجاری و تسهیلات مالی جاری دریافتنی اول دوره به دست می‌آید.

صدور سرمایه خالص از تقسیم تغییرات سرمایه پایان دوره نسبت به اول دوره ‌بر سرمایه اول دوره به دست می‌آید.

سود سهام، از تقسیم تغییرات سود سهام پایان دوره نسبت به اول دوره برسود سهام اول دوره ضرب در صد به دست می‌آید.

سرمایه گذاری در دارایی های ثابت از تقسیم تغییرات خالص دارایی های پایان دوره نسبت به اول دوره بر جمع کل دارایی های شرکت به دست می‌آید.

فصل دوم

ادبیات تحقیق

۲-۱- مقدمه

مؤسسات و بنگاه های اقتصادی به ویژه فعالان در بخش صنعت، برای ادامه حیات و فعالیت های تولیدی خود و همچین توسعه ی فعالیت ها، به سرمایه های کلان نیاز دارند. همچنین، این مؤسسات و بنگاه های اقتصادی برای تامین سرمایه مورد نیاز خود وابستگی شدید به بازارهای مالی دارند. نقش این بازارها در اختیار گذاشتن سرمایه های لازم برای مؤسسات و شرکت ها است. یکی از نکات اساسی مورد توجه مدیران مالی بنگاه های اقتصادی، روش های تامین مالی است؛ در این تحقیق پس از تقسیم بندی بازارهای مالی و معرفی روش های مختلف تامین مالی آن ها، نحوه تامین مالی بنگاه های اقتصادی و ارتباط آن با چرخه های تجاری مورد بررسی قرار گرفته است.

انواع تامین مالی در کشور به دو دسته منابع مالی بدون هزینه و منابع مالی با هزینه تقسیم بندی می شود. منابع مالی بدون هزینه شامل پیش دریافت از مشتریان، بستانکاران تجاری، سود سهام پرداختنی و هزینه های پرداختنی است. منابع مالی با هزینه به دو دسته ی منابع داخلی (سود انباشته) و منابع خارجی (تسهیلات کوتاه مدت و بلند مدت و انتشار سهام جدید) تقسیم می شود(ابزری و همکاران، ۷۴).

منظور از چرخه های تجاری ، نوسان های در فعالیت های اقتصادی و معمولا تولید ملی است . هر دوره تجاری شامل رونق و روکود اقتصادی است (پورحیدری و عالی پور ، ۱۳۹۰ ، ۷ ).

چرخه های تجاری (وضعیت اقتصادی) می‌تواند تاثیرات متفاوتی بر شرکت ها داشته باشد و روش ها تامین مالی شرکت ها را تحت تاثیر قرار دهد . برای نمونه در شرایط رکود اقتصادی انتظار می رود روش های تامین مالی شرکت ها و همچنین میزان سرمایه گذاری آن ها کاهش یابد و بر عکس در دوران رونق انتظار می رود عکس این موضوع رخ دهد . در نتیجه ، می توان گفت انتظار می رود وضعیت اقتصادی تاثیر متفاوتی بر روش های تامین مالی و سرمایه گذاری شرکت ها داشته باشد . ‌بنابرین‏ آگاهی از تغییر روش های تامین مالی و سرمایه گذاری در شرکت ها با توجه به چرخه های تجاری می‌تواند سرمایه گذاران و سایر تصمیم گیرندگان بازار های مالی را در پیش‌بینی دقیق تر روش های آتی تامین مالی، سرمایه گذاری و عملکرد شرکت ها یاری رساند و سبب تخصیص کاراتر منابع گردد.